Daniël van Egmond



Daniël van Egmond (Leiden 1947 – Bilthoven 2018) studeerde cum laude af in wijsbegeerte en godsdienstwetenschappen, en promoveerde in 1993 op een proefschrift over het voortbestaan na de dood. Hij heeft voor Stichting Arcana ruim vijftien jaar lezingen en meditatiecursussen gegeven en heeft een belangrijke en deels ook tastbare, geestelijke erfenis nagelaten in de vorm van onder andere artikelen, boeken en audio’s-cd’s.

Zie: Uitgeverij Nachtwind 

Door Daniël van Egmond op audio-CD’s



Paasvoordracht van Daniël van Egmond in Haarlem 




Over Swedenborg:

De Mystieke Weg van Emanuel Swedenborg

De Hemelse Verborgenheden

Lezing Swedenborg / Audio


INTERVIEW

Filmmaker Wout Boekeloo sprak uitgebreid met godsdienstfilosoof 
Daniël van Egmond over zijn visie en zijn persoonlijke leven.



Klik op de foto 
voor het interview











De laatste openbare voordracht van Daniël van Egmond 

Kerstmis 2017 bij het Internationaal Theosofisch Centrum in Naarden
en bij de Theosofische Vereniging in Nederland.



Zie de uitgeschreven tekst: Pentagram Boekwinkel Haarlem



Boeken:

Uitgeverij Nachtwind

De wereld van de ziel

Dr. Daniel van Egmond 


Zoals de mens van het dier verschilt, zo verschilt de ziel van de mens. De ziel begrijpt de taal der symbolen. Zij vindt haar huis in de wereld van de mundus imaginalis. Zij is dynamisch, voortdurend in beweging én draagt de kwaliteiten goedheid, schoonheid en waarheid in zich.

In onze moderne wereld zijn veel mensen ervan overtuigd dat de ziel niet bestaat. Waar men toch over de ziel spreekt, wordt zij meestal vereenzelvigd met de psyche.




Oude mythen en verhalen leren ons wat de ziel is: zij is dat aspect van ons bestaan dat min of meer onsterfelijk is. Zij behoort tot een ander niveau van werkelijkheid dan de fysieke wereld.

Daar waar de ziel verdwenen is, zijn we onze oriëntatie kwijtgeraakt en ontstaat er een niet te bevredigen verlangen en onrust. We zijn dan nog uitsluitend gericht op deze wereld van ruimte en tijd. Zolang we niet weten dat er een verticaal niveau van werkelijkheid bestaat waar de ziel haar domein heeft, zullen alle oplossingen voor deze onrust schijnoplossingen blijven. [Bron: Uitgeverij Nachtwind]

De verdwenen ziel / Hoofdstuk 1

In de meeste religies en culturen worden in mythen en verhalen over de ziel of zelfs over meerdere zielen gesproken. In onze moderne wereld zijn vele mensen ervan overtuigd dat de ziel niet bestaat en dat wij mensen slechts biologische wezens zijn, een product van evolutie. En als men toch over de ziel spreekt, wordt die meestal vereenzelvigd met de psyche. Dat is niet zo vreemd, want psyche is het Griekse woord voor ziel. Maar als we nagaan wat in de mythen en verhalen met ziel wordt bedoeld, dan komen we al snel tot de ontdekking dat dat niet hetzelfde is als wat wij tegenwoordig de psyche noemen. Ons dagelijks denken, voelen, willen, onze fantasieën en dromen worden alle tot het domein van de psyche gerekend. Daarnaast wordt ook nog over het onbewuste gesproken, dit wil zeggen over dat deel van de psyche dat niet tot ons waakbewustzijn doordringt.

De meeste religies vereenzelvigen de ziel niet met ons dagelijks bewustzijn en ook niet met het onbewuste. Zij is dat aspect van ons bestaan dat min of meer onsterfelijk is. Zij behoort tot een ander niveau van werkelijkheid dan het niveau waarop wij bewust zijn van de wereld, van de andere mensen om ons heen en van onszelf. Hieruit volgt dat de ziel alleen begrepen kan worden tegen de achtergrond van het bestaan van verschillende niveaus van werkelijkheid.

 

De mens en zijn engel 

Daniël van Egmond 

 
Het is geen grootse meeslepende God die wij in deze cultuur van de Heilige hebben gemaakt. 
De moderne mens heeft God, de Heilige, teruggebracht tot een vage energie, een Iets waar je geen relatie mee aan kunt gaan. 

Zover weg is deze God, zo abstract dat we Hem/Haar eigenlijk tot niets hebben gereduceerd. Maar de Heilige is zo nabij als onze hartenklop; wij zijn het die daarvan niets willen weten. 



Door meditatie en gebed is het voor iedereen mogelijk om de Heilige te verstaan en zich verstaanbaar te maken. In de meeste culturen staat de verborgen Godheid en de mens te ver uit elkaar. Een persoonlijke relatie wordt daarom vaak kenbaar door middel van de lagere goden, ofwel de engelen.


Fragment Hoofdstuk 1

De vraag naar wat engelen zijn of naar wie engelen zijn, is alleen te beantwoorden als je ook de vraag stelt naar wat de mens is en wie de mens is. Als de mens uitsluitend een biologisch organisme zou zijn en de werkelijkheid waarin wij leven zou uitsluitend materieel van aard zijn, dan zouden wij ons niet druk hoeven te maken over engelen; die bestaan dan gewoon niet. In dat geval zou hooguit het woord ‘engel’ kunnen worden vertaald met ‘boodschapper’, en zou de postbode, of andere mensen die het goede of slechte nieuws komen brengen, een engel zijn geworden.

Dat kan – het is in sommige talen gebruikelijk –, want engel betekent boodschapper. Wanneer we echter serieus willen nemen dat met engelen vaak wezens bedoeld worden die misschien wel een lichaam hebben, maar geen fysiek lichaam, dan moeten we ook serieus nemen dat de wereld zoals wij die waarnemen met onze zintuigen, slechts een beperkt gedeelte is van wat we werkelijkheid mogen, of moeten, noemen. De werkelijkheid laat zich dan zien als een veel complexere werkelijkheid. Traditioneel wordt deze complexere werkelijkheid verdeeld in termen van werelden, hemelen en aarden. In meervoud; bijvoorbeeld in zeven hemelen en zeven aarden. Over engelen spreken is alleen zinvol tegen de achtergrond van zo’n wereldbeeld, een beeld waarin de werkelijkheid uit verschillende niveaus bestaat.

Nog een opmerking vooraf. In de verschillende tradities zien we dat engelen, boodschappers, meestal in verband worden gebracht met iets dat in onze westerse, christelijke traditie vaak God genoemd wordt, maar die ik liever het Heilige of de Heilige wil noemen. Ik doe dat om een aantal redenen. Allereerst omdat het of de Heilige zowel mannelijk als vrouwelijk kan zijn, zodat de associatie ‘God is een man’ niet vanzelfsprekend opkomt. Daarnaast is voor mij het onderscheid tussen het Heilige en de Heilige erg belangrijk, zoals verderop in dit boek nog zal blijken. In het eerste geval gaat het dan om het Goddelijke dat elk begrip en elk beeld overstijgt, terwijl de Heilige een concrete manier is waarop het Heilige binnen ons bewustzijn onthuld kan worden. In verschillende tradities worden engelen als boodschappers gezien. Ze worden gezien als wezens die het of de Heilige op één of andere wijze dichter bij ons brengen. Wanneer wij engelen serieus willen nemen en engelen willen begrijpen, brengt dat daarom mee dat we ook iets moeten begrijpen over het of de Heilige. Het bestaan van engelen veronderstelt daarmee niet alleen een werkelijkheid die uit verschillende niveaus bestaat, maar veronderstelt ook het bestaan van het of de Heilige. Daarnaast veronderstelt het bestaan van engelen natuurlijk ook het bestaan van de mens, want het is de mens aan wie de engelen een boodschap plegen over te brengen.

Er zijn verschillende mogelijkheden om te onderzoeken wat engelen zijn. Oude verhalen waarin over engelen wordt gesproken, zijn bijvoorbeeld een bron. Binnen de christelijke traditie neem je daarvoor de Bijbel. Nauwkeurig bezien, blijkt in het Oude Testament vrij veel over engelen verteld te worden; evenzo in het Nieuwe Testament. Het is echter de vraag of daarmee een behoorlijk beeld van engelen te verkrijgen is, want het zijn verhalen en beelden die binnen een vrij beperkte context zijn ontstaan. Ruimer gezien, valt te ontdekken dat zowel in het jodendom als in de islam – waar we ze vanwege de verwantschap met het christendom wellicht al verwachtten – er vergelijkbare wezens zijn die erg sterk doen denken aan wat wij engelen noemen. Maar we vinden ze bijvoorbeeld ook in het hindoeïsme, in het boeddhisme en bij de Azteken in Latijns-Amerika, en verder nog in vele andere culturen en religies. Met andere woorden, om het verschijnsel engel te begrijpen, zal het goed zijn ook te luisteren naar die andere culturen. Dat is wat ik in dit boek beoog te doen.